вустыкын

упрямо. Коржын чон шонкалыше айдемын, Шудо пырчын сусыржо коржеш. Но арам тошкалтше лӱмнер семын, Вустыкын вийна да шогалеш. В. Колумб. У человека мыслящего душа болела. У травинки ноет рана. Но упрямо встаёт во весь рост, как напрасно стоптанная честь.